Zondag 6 april hielp de zon ons om op de Woonactie manifestatie licht te laten schijnen op de gigantische wooncrisis in ons land en in Brussel in het bijzonder.
🏘️ onbetaalbare huur, eindeloze zoektochten naar een woonplaats, ongezonde leefomstandigheden, uithuiszettingen…
❗ Waardig wonen in Brussel wordt steeds moeilijker (of zelfs onmogelijk) voor steeds meer mensen.

Huisvesting is een recht! Iedereen moet in een aangename, gezonde en betaalbare woning kunnen wonen!
De manifestatie van 6 april maakt deel uit van een Europese oproep voor het recht op huisvesting en op de stad. We hebben vijf radicale eisen. Radicaal omdat we de echte bron van het probleem willen aanpakken en geen genoegen nemen met cosmetische lapmiddeltjes, die niets oplossen en ons alleen maar uitputten. Radicaal maar niet gek! Onze eisen zijn pragmatisch en noodzakelijk.

1. Breidt het aantal sociale woningen uit

In Brussel is slechts 7% van de woningen sociale huisvesting, terwijl bijna de helft van de inwoners in aanmerking komt voor een sociale woning. Sociale woningen zijn trouwens de enige waarvan de huur terugvloeit naar de gemeenschap. Meer sociale woningen zijn dus goed voor iedereen!

2. Maak een einde aan uithuiszettingen

Elk jaar worden in Brussel minstens 4000 uithuiszettingen uitgesproken door een rechter. Dat is bijna één op de honderd huishoudens. Uithuiszettingen veroorzaken en verdiepen armoede en hebben ernstige gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid. En ja, 80% van die huisuitzettingen is het gevolg van het niet betalen van de huur, maar dat is niet omdat die huur zomaar niet betaald wordt. De huur is gewoonweg onbetaalbaar.

3. Maak een einde aan dakloosheid

Ongeveer 10.000 mensen in Brussel hebben geen woning, geen thuis. Leven op straat, dat is overleven. Het huidige beleid rond dakloosheid is duur, ineffectief en gewelddadig. Het kan anders.

4. Regulariseer de situatie van mensen zonder wettig verblijf

In Brussel leven naar schatting 52.000 mensen in een situatie van uitbuiting omdat ze niet over geldige verblijfsdocumenten beschikken. Ze worden onderbetaald, slecht verzorgd, slecht behandeld door openbare instanties, mishandeld door de politie en afgeperst door huisbazen.

5. Verlaag de huurprijzen

60% van de Brusselaars huren op de private markt. Huisvesting kost tussen de 35 en 70% van hun inkomen! In de afgelopen tien jaar zijn de huurprijzen met 20% gestegen, bovenop de inflatie. De huren zijn te hoog, en deze torenhoge huurprijzen belemmeren ons om te leven. De oplossing zal niet komen van een ongereguleerde private markt. De markt moet gereguleerd worden.

Het recht op huisvesting, daar vechten we elke dag voor. Sommigen onder ons strijden uit politieke overtuiging, anderen omdat hun dagelijkse realiteit hen geen keuze geeft.
Wij zijn er van overtuigd zijn dat deze strijd ons allemaal aangaat. Huisvesting is een collectieve kwestie, het niet garanderen van een waardige woonplek voor iedereen is een politieke keuze.
Met Woonactie richten we de schijnwerpers op wat zich vaak in het verborgene afspeelt. De ongezonde en gevaarlijke situaties achter de gevels, de verborgen bedreigingen in de relaties tussen verhuurder en huurder, de verborgen misbehandeling door sommige openbare diensten, dat wat onzichtbaar blijft binnen opvangstructuren. En op straat, waar mensen worden weggejaagd door de politie en een onwaardig beleid.

We strijden, en strijd loont. In Brussel hebben we al dingen bereikt: een wintermoratorium op huisuitzettingen, een herziening van de huurwetgeving, een paritaire commissie en sinds enkele dagen een beperkend kader voor zogenaamde woekerhuren. Hoe beperkt deze verwezenlijkingen ook zijn, ze gaan de goede richting uit. Helaas worden een aantal van die verwezenlijkingen nu van op federaal niveau aangevallen.
Maar wij geven niet op. We laten niet los!
Deze beweging van bewoners, collectieven en verenigingen is dynamisch en voortdurend in ontwikkeling. Wij hier zijn daar het bewijs van.

6 april 2025 was een prachtige dag met een mooie manifestatie!
Maar dit is slechts één dag van vele. Onze inzet en strijd zijn niet gisteren begonnen en zullen morgen ook nog niet ophouden. En we zien ook dat onze strijd loont !
Elke dag gebeurt er wel iets: strijd tegen huisuitzettingen, het openen en verdedigen van kraakpanden, juridische ondersteuning, e-mails, telefoontjes, buren praten met elkaar en helpen elkaar, herbestemmen van woningen voor Housing First, publiek patrimonium wordt omgegezet in sociale huisvesting, mensen die getuigen over wat ze meemaken.

Ook in Europa beweegt er iets: Airbnb wordt hard aangepakt in Spanje, sociale coöperaties schieten overal uit de grond, en huurregulering begint zijn vruchten af te werpen.

De strijd is lang, maar noodzakelijk. Het is zoals bij een touwtrekwedstrijd: Er wordt aan beide kanten getrokken. Als we ophouden met trekken, verliezen we en sleurt het touw ons mee. Deze strijd gaat ook hand in hand andere gevechten: die voor een waardig loon, voor een sterk sociaal zekerheidsstelsel, voor het recht op huisvesting, voor de regularisatie van mensen zonder wettig verblijf, tegen het neoliberale en rechts geïnspireerd beleid dat wordt doorgevoerd, en nog veel meer!
En omdat we geen andere keuze hebben dan aan dit touw te blijven trekken, wens ik ons allemaal plekken toe waar dit ons sterker maakt en ons voortstuwt. Plekken waar we samen kunnen strijden
Uiteindelijk zullen we winnen. En tot die dag: we geven niet op!